فنولوژی راش و برخی گونه‌های درختی جنگل‌های شمال

طرح فنولوژی گونه‌های تجارتی شمال کشور از سال 1353 آغاز گردید. این طرح در سه منطقه مرکز و شرق دریای مازندران و در سه حد ارتفاع ساحلی. میان‌بند و بالابند به اجرا درآمد. در این طرح 302 اصله درخت از شش گونه راش، بلوط، انجیلی، توسکای ییلاقی، ممرز، افرا مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. از کلیه درختان تحت بررسی در ماه‌های اسفند، فرردین، اردیبهشت، مهر و آبان در دفعات متعدد بازدید به‌عمل آمد. مشاهدات در جداولی که از قبل و به همبن منظور تهیه شده بود، درج گردید. آمار و اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از رایانه و روش کراس‌تاب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. خلاصه نتایج به‌شرح زیر است: - ظهور برگ تحت تأثیر مستقیم شرایط آب وهوایی است. با توجه به محل ممکن است حداکثر 1 الی 2 هفته اختلاف زمانی داشته باشند. - 8/66 درصد گونه‌های تحت بررسی در دهه اول فروردین‌ماه و بقیه در اواخر اسفند ماه جوانه می‌زنند. اوج رویش گیاهان مورد مطالعه در تابستان است. - 8/66 درصد گونه‌های تحت بررسی در بهار، 16/6 درصد در زمستان و بهار و 16/6 درصد در زمستان به گل می‌نشینند.- 66 درصد از درختان تحت مطالعه که در ارتفاع پایین‌تر از 1000 متر قرار داشته‌اند در مرحله تولید گل به گل نشسته‌اند و بقیه که برابر 34 درصد می‌شود، شامل درختانی هستند که بالای ارتفاع  1000 متر قرار داشته و در مرحله بعد یاد شده به گل نشسته‌اند. بقیه که برابر با 34 درصد می‌شود، شامل درختانی هستند که بالای 1000 متر قرار داشته و در مرحله یاد شده به گل نشسته‌اند. این تفاوت از شرق به غرب دریای مازندران نیز محسوس است، به این مفهوم که پدیده‌های فنولوژیک در شرق دریای مازندران زودتر آغاز می‌شود. - درختان موجود در محدوده طبقه قطری بین 80-40 سانتی‌متر بیشترین مقدار گلدهی را دارد که معادل 60/02 کل است، اما درختان نازک‌تر از 40 سانتی‌متر و قطور تر از 80 سانتی‌متر کمترین مقدار گل‌دهی را دارند، زیرا درختان نازک‌تر از 40 سانتی‌متر جوان هستند و به بذردهی قابل قبول نرسیده‌اند و درختان قطورتر از 80 سانتی‌متر مسن بوده و به‌دلایل عمده از جمله ضعف فیزیولوژیک با کاهش تولید گل مواجه هستند.